vrijdag 1 maart 2019

Handwerpen

Op vrijdag 1 maart vertrok de hele okan-afdeling van het SGI naar Antwerpen, ook de leerlingenbegeleiders waren van de partij. De nu 7 klassen van de anderstalige nieuwkomers kregen zowel een bezoek aan een museum als een wandeling met een aantal opdrachten. Voor het transport werden de schepen vervangen door metro,trein en tram of bus.

Enkele klassen gingen naar het museum van de Red Star Line, een Belgische rederij die regelmatig schepen tussen Antwerpen en New York liet varen. Tussen 1872 en 1935 verhuisden zo liefst 2 miljoen mensen naar Amerika, van wie één vierde joden waren. Die mensen kregen het toen in Europa moeilijk en wilden een beter bestaan.

Andere klassen kregen het MAS voorgeschoteld, een nieuw museum sinds 2011 in de oude haven. Rondom de dokken en kades staan nog pakhuizen en fabrieken uit de oude glorietijd van de havenstad. Met de roltrappen gingen we snel naar boven. Op één van de verdiepingen was een tentoonstelling over godsdiensten en de “Ommegang” in Antwerpen. Dit was een stoet die al van in de 16de eeuw bestond en die op een carnaval leek. Het woord zegt het zelf, er werd om of rondgegaan, vooral op de Grote Markt. Allerlei reuzen, grote zeemonsters, boten  en fantasiefiguren werden rondgedragen, tot groot plezier van de Sinjoren.

Weer vergaten een aantal leerlingen dat ze die objecten niet mogen aanraken. Omid en Alexander gedroegen zich correct. Er waren ook oude, nog spelende muziekkasten, zo groot als een hele muur, waarop de mensen vroeger dansten. Onze leerlingen kunnen dat natuurlijk ook.

Okan 4 en 5 gingen vervolgens naar de dakverdieping, want ze wilden het unieke zicht op haven en stad niet missen en het was er koud. Jessica kon haar ogen niet geloven. Na het eten begonnen de opdrachten en de wandeling terug naar het station. Magda begreep niet elke vraag, maar kleurde de vlaggen juist. Bij het standbeeld van Brabo maakte Ahmed van 05 ruzie met Saefadin. mevrouw Dockx moest tussenkomen en ik zag een handschoen liggen. Zouden de jongens de legende van stad begrepen hebben en zou één van hen met de hand geworpen hebben?! En wie was dan de reus ?

Bij ons gezelschap voegden zich enkele meneren en een vrouw, leden van de “orde van den Prince”, die de hele reis betaalden. Ik bedank hen in naam van mijn collega’s en leerlingen. Zo kregen onze leerlingen eens een andere stad te zien, en niet de minste,  plus een museum. De chocolade handjes werden erg gesmaakt.

Dit bericht is geplaatst in evenement. Bookmark de permalink.