vrijdag 18 december 2015

Hey gast,
Ketje van mijn hart,

Jij kleine bijna grote Brusseleir,
met al jouw laagjes en jouw kleine kantjes. Hier geboren, maar toch van ‘daar’, geïntegreerd onaangepast.

Jij, met  jouw school die een vuilnisbak wordt genoemd, maar dan eentje zonder recyclage. Jij die een full time job hebt met het zoeken naar een job.

Jij die de ‘croissant pauvre’, de no go zones, de op te kuisen quartiers
‘thuis’ mag noemen, al een leven lang, en dat doet, niet eens zonder gêne.

Jouw godsdienst besmeurd, nog maar eens.
*zucht*

Wat nu gebeurt is niet jouw schuld.
Dat weet je best, maar we staan er op om het luidop te herhalen.

Wij staan meer dan ooit naast jou.
Jij bent het bonzende hart van deze stad.

De voorbije jaren hebben er misschien bij jou ingehakt. Het littekenweefsel hardnekkiger dan we dachten. Soms drijf je van ons weg, steeds verder en word je nog kwetsbaarder dan je al was.

We hebben, met zijn allen, niet genoeg voor jou gezorgd en ook dat wordt je nog eens verweten.

Genoeg gepraat over jou. Genoeg gesproken in jouw naam. Het is tijd dat jij je stem laat horen. Wij willen meer dan ooit met jou onderweg.

Jij blijft onze beste berekende gok.
Op onze agenda staat alleen jouw droom.

Stad maken, dat doen we samen.
En dat neemt niemand van ons af.

  • D’broej vzw (Ratatouille, Peterbos, Chicago, Ajm-Vmj, Chambery, Centrum West, BBA, Miks)

Over Frank Hoornaert

leraar Sint-Guido-Instituut, Anderlecht
Dit bericht is geplaatst in poëzie. Bookmark de permalink.

Geef een antwoord